پیشگیری دیابت چیست ؟
پیشگیری اولیه شامل اقدامات لازم جهت جلوگیری از بروز دیابت در افراد در معرض خطر (کسانی که حداقل یکی از عوامل خطر گفته شده در مورد ابتلای به دیابت نوع را دارند) می باشد. تحقیقات پزشکی نقش مثبت فعالیت منظم ورزشی و کم کردن وزن را در کاهش ابتلای به دیابت نوع 2 در افراد در معرض خطر به اثبات رسانده اند.
منظور از پیشگیری ثانویه کنترل دقیق قند خون بعد از بروز دیابت جهت جلوگیری از پیدایش عوارض آن است. 2 آزمون بزرگ DCCT (آزمون کنترل دیابت و عوارض آن) و UKPDS (مطالعه آینده نگر دیابت در انگلستان) شکی باقی نگذاشتند که کنترل دقیق قند خون از طریق رعایت اصول صحیح درمان به نحو چشمگیری در کاهش عوارض بلند مدت دیابت مؤثر است.
از آنجاییکه جلوگیری از پیشرفت عوارض دیابت بعد از به وجود آمدن آن ها و یا در واقع پیشگیری ثالثیه، هزینه های زیادی را به بیمار و جامعه تحمیل می کند، تمام سعی و تلاش شما باید بر روی پیشگیری اولیه و ثانویه متمرکز شود.
در مورد دیابت نوع 1 در حال حاضر تحقیقاتی در حال انجام است تا بتوان با شناسایی پادتن های خودی ضد سلول های ترشح کننده انسولین، این نوع دیابت را در مراحل اولیه تشخیص داد و با انجام تمهیداتی مثل تزریق انسولین و یا مصرف بعضی از داروها از پیشرفت آن جلوگیری کرد. البته این تحقیقات هنوز به نتیجه قطعی دست پیدا نکرده اند. از طرفی دیگر به علت کمتر بودن شیوع دیابت نوع 1 نسبت به نوع 2 (10% – 5% در برابر 95% - 90% کل دیابتی ها) و گران بودن آزمایش های اندازه گیری پادتن ها، پیشگیری از دیابت نوع 1 مقرون به صرفه نیست. بنا بر این در حال حاضر اندازه گیری این پادتن ها و به طور کلی بیماریابی در دیابت نوع 1 به جز در موارد خاص انجام نمی گیرد.
http://www.rs272.parsiblog.com/
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
دیابت حاملگی درنگاه
دیابت حاملگی نوعی دیابت است که بطور ناگهانی در دوران بارداری بروز می کند. در آمریکا از هر 100 زن حامله، 3 تا 8 نفر به دیابت حاملگی دچار می شوند. دیابت، به معنی آن است که قند خون شما خیلی بالاتر از حد معمول است. بدن شما گلوکز را برای تأمین انرژی مصرف می کند. ولی مقدار زیاد گلوکز در خون، می تواند بسیار مضر باشد. به خصوص زمانی که شما حامله هستید، زیادی گلوکز می تواند به جنین شما آسیب بزند. چنانچه شما مبتلا به دیابت نوع 1 یا 2 هستید و تصمیم دارید باردار شوید حتماً پیش از آن با پزشک معالج خود مشورت کنید.
» چه عواملی موجب بروز دیابت بارداری می شود؟
تغییرات هورمونی و افزایش وزن مسئله ای است که در حاملگی های سالم رخ می دهد ولی همین تغییرات، ساخت هورمون انسولین را، که وظیفه آن انتقال قند موجود در خون به درون سلول است، در بدن مختل می کند. وقتی این اتفاق روی می دهد، بدن شما انرژی لازم را از غذایی که مصرف می کنید، بدست نمی آورد.
» احتمال ابتلای من به دیابت حاملگی چقدر است؟
برای اینکه از احتمال ابتلای خود آگاه شوید، هر کدام یک از موارد زیر را که در مورد شما صدق می کند، یادداشت کرده و در ملاقات بعدی با پزشکتان در مورد آنها مشورت کنید.
اگر یکی از موارد بالا در مورد شما صادق است، حتما از پزشک خود بخواهید که آزمایش دیابت حاملگی را برایتان انجام دهد.
» چه زمانی باید آزمایش دیابت حاملگی را انجام دهم؟
» دیابت حاملگی چگونه تشخیص داده می شود؟
دکتر نتیجه آزمایش قند خون شمارا بررسی کرده و بنا به میزان خطر ابتلای شما, انجام یک یا چند آزمایش دیگر را برایتان تعیین می کند.
» اندازه گیری قند خون ناشتا و یا به صورت تصادفی در ساعات نامشخصی از روز:
پزشکتان از شما می خواهد که به مدت 8 ساعت هیچ چیز به جز آب نخورید و قند خون ناشتای شما را آزمایش می کند و یا در طول روز، یک یا چند بار قند خون شما را اندازه گیری می کند. این نوع آزمایش خون می تواند دیابت حاملگی را در بعضی از خانمها نشان دهد. ولی آزمایشهای دیگری هم احتیاج است که دیابت بارداری را تائید نماید.
» آزمایش
برای این نوع آزمایش, در آزمایشگاه، یک لیوان شربت گلوکز می نوشید و بعد از یک ساعت قند شما را تست می شود. این آزمایش را در هر ساعت از روز می توان انجام داد و اگر نتیجه آن بیشتر از حد نرمال باشد، پزشکتان شما را برای آزمایش های بعدی می فرستد.
» نوسان در آزمایش قند خوراکی
پزشک در مورد این آزمایش توضیحات خاصی را به شما خواهد داد. 3روز قبل از آزمایش، او از شما می خواهد که یک رژیم غذایی طبیعی را داشته باشید و 8 ساعت قبل از آزمایش چیزی نخورید و آزمایش دهید. بعد از انجام آزمایش، یک لیوان شربت گلوکز بنوشید و یک ساعت بعد، 2 ساعت بعد و 3 ساعت بعد آزمایش دهید. از این بین اگر 2 جواب از حد نرمال بالاتر باشد، شما مبتلا به دیابت حاملگی هستید.
نتیجه بالای نرمال برای آزمایش نوسان قند خوراکی | |
ناشتا | 95 یا بالاتر |
1 ساعت بعد | 180 یا بالاتر |
2 ساعت بعد | 155 یا بالاتر |
3 ساعت بعد | 140 یا بالاتر |
» دیابت حاملگی چگونه بر روی جنین من تاثیر می گذارد؟
دیابت حاملگی در صورتی که کنترل یا درمان نشود، می تواند اثرات زیر را روی جنین بر جای گذارد:
چنانچه مبتلا به دیابت بارداری هستید, پزشکتان آزمایش هایی را روی جنین شما انجام خواهد داد:
برای داشتن زایمانی خوب و نوزادی سالم، حتماً با پزشک خود همکاری کنید. ضمناً همواره به یاد داشته باشید که احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 در شما و جنین تان، برای سال های آینده تا پایان عمر، درصد بالایی خواهد داشت.
» دیابت حاملگی چه تأثیری بر روی من می تواند داشته باشد؟
معمولاً خانم های مبتلا به دیابت حاملگی، هیچ نوع علائمی ندارند ولی دیابت حاملگی می تواند:
نکته مثبت اینکه، دیابت حاملگی به احتمال قوی می تواند بعد از زایمان از بین برود ولی احتمال اینکه در آینده به دیابت نوع 2 مبتلا شوید، وجود دارد. ضمناً امکان ابتلا به دیابت حاملگی در بارداری های بعدی زیاد است.
بعضی از خانمها برایشان این سوال پیش می آید که شیردهی بعد از ابتلا به دیابت حاملگی خوب است یا خیر؟
شیردهی برای تمام نوزادان، مفید تشخیص داده شده است، حتی برای نوزادانی که مادران آنها مبتلا به دیابت حاملگی بوده اند.
» دیابت حاملگی چگونه درمان می شود؟
درمان دیابت حاملگی یعنی گام برداشتن در مسیر حفظ قند خون در حد نرمال توسط:
» برنامه غذایی
با متخصص تغذیه و یا پزشکِ دیابت خود مشورت کنید تا برنامه غذایی درست و سالمی را برای شما و جنین تان پیشنهاد کند. داشتن یک برنامه غذایی صحیح می تواند قند خون شما را در حد نرمال کنترل کند. این برنامه غذایی به شما کمک می کند که چه موقع و به چه میزان مواد غذایی را در هر وعده مصرف کنید. انتخاب زمان و مقدار بسیار مهم است، بنابراین برای کنترل قند خون به شما توصیه می شود که :
» ورزش
در میان ورزش ها، شنا وپیاده روی به کنترل قند خون شما کمک شایانی می نماید. با پزشک خود تماس بگیرید و از او بخواهید که بهترین نوع ورزشی را که برایتان مناسب است به شما معرفی کند. چنانچه در حال حاضر ورزش می کنید، بپرسید چه ورزشهای دیگری را نیز می توانید انجام دهید.
» انسولین (در صورت نیاز)
بعضی از خانمهایی که مبتلا به دیابت حاملگی هستند، احتیاج به تزریق انسولین پیدا می کنند. بنابراین با داشتن یک برنامه غذایی درست و سالم و انجام تمرینات ورزشی در کنار آن، می توانید به نگهداری قند خود در حد نرمال کمک کنید. پزشکتان نحوه تزریق انسولین را به شما خواهد آموخت. تزریق انسولین هیچ ضرری برای شما و جنین تان ندارد زیرا نمی تواند از طریق رگهای خونی به او انتقال یابد.
» چطور می توانم بفهمم که قند خون من در حد نرمال است یا خیر؟
ممکن است پزشکتان از شما بخواهد که یک دستگاه اندازه گیری قند خون تهیه کنید تا بتوانید بوسیله آن دیابت خود را به بهترین نحو کنترل کنید. نکاتی که به منظور استفاده از دستگاه می بایست بیاموزید، عبارتند از:
البته ممکن است پزشکتان بنا به تشخیص خود، زمان های خاصی را برایتان تعیین نماید که در این زمان ها قند خونتان را اندازه گیری کنید:
این جدول نمونه ای از میزان قند خون نرمال، در طول روز، برای خانمهای مبتلا به دیابت حاملگی است. حتماً قبل از هر چیز، با پزشک خود مشورت کنید و از او بپرسید که آیا این مقادیر برای شما نیز درست است یا خیر.
قند خون مطلوب برای خانم های مبتلا به دیابت حاملگی | |
ناشتا | حداکثر 95 |
1 ساعت بعد از غذا | حداکثر 140 |
2 ساعت بعد از غذا | حداکثر 120 |
» آیا نیازی به انجام آزمایش های دیگر دارم؟
پزشکتان به شما آموزش می دهد که چگونه آزمایش کتون را روی ادرار صبح و یا روی خونتان انجام دهید. عوارض بالا بودن کتون در خون آن است که، بدن شما برای تأمین انرژی مورد نیاز خود، به جای استفاده از غذایی که مصرف می کنید، شروع به سوزاندن چربی های بدن می نماید. و در خون تولید سم می کند. به همین جهت، برای خانم های حامله، اصلاً توصیه نمی شود که انرژی خود را از طریق مصرف چربی ها تأمین کنند. زیرا آزادسازی کتون در خون برای جنین بسیار خطرناک است .
اگر میزان کتون در بدن شما بالا است پزشکتان برای شما تجویز خواهد کرد که مقدار یا نوع غذایتان را تغییر دهید.
» بعد از به دنیا آوردن نوزادم، چگونه می توانم متوجه شوم که دیابت من برطرف شده است؟
شما می توانید 6 تا 12 هفته بعد از تولد نوزاد خود برای تست قند خونتان اقدام کنید، زیرا در اغلب موارد، دیابت حاملگی بعد از تولد نوزاد از بین می رود . ولی در هر حال، احتمال ابتلا به دیابت حاملگی در بارداری های بعدی و یا دیابت نوع 2 در شما زیاد خواهد بود.
» چگونه می توانم از ابتلا به دیابت نوع 2 جلوگیری کنم و یا آن را به تعویق بیاندازم؟
شما می توانید کارهای زیادی انجام دهید تا از ابتلایتان به دیابت نوع 2 پیشگیری نمایید:
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
وظایف والدین دارای کودک دیابتی
انتخاب و تدوین : دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) اورمیه
اگر شما دارای یک فرزند مبتلا به دیابت هستید باید بدانید که دیابت یک بیماری است که تمامی جنبه های زندگی شما را تحت تأثیر خود قرار خواهد داد. در واقع دیابت فرزند شما اتفاق مهمی است که برخورد صحیحی را از جانب تمامی اعضای خانواده می طلبد و همه آنها باید خود را با وضعیت جدید وفق دهند.
» مواردی که والدین دیابتی باید از آن آگاه باشند
نکته اساسی در مورد دیابت فرزند شما این است که هرگونه تلقی و برداشت وی نسبت به دیابت بستگی به نحوه ادراک شما نسبت به این موضوع و طرز رفتارتان دارد. بنابراین شرط اول در درمان موفق دیابت فرزندتان این است که بدون هیچگونه ناراحتی و اضطراب، دیابت فرزند خود را به عنوان یک حقیقت بپذیرید. این پذیرش سبب می شود تا برای انجام وظایف بعدی که بر دوش شماست آمادگی و انگیزه لازم را پیدا نمایید. در عین حال به فرزندتان کمک کنید تا با کمترین میزان استرس، دیابت خود را بپذیرد. صحبت کردن با دیگر والدینی که وضعیت مشابهی دارند و استفاده از تجربیات آنها در این زمینه بسیار کمک کننده است.
قدم بعدی شما آگاهی از اصول کنترل دیابت است زیرا شما باید تا زمانی که فرزندتان توانایی لازم در انجام وظایف مربوط به دیابت خود مثل تزریق انسولین را بدست نیاورده است، به جای وی این وظایف را بر عهده بگیرید. بنابراین لازم است تا با شرکت در کلاسهای آموزشی مهارتهای زیر را به دست آورید:
اگر فرزند شما در سنین پایین مبتلا به دیابت شده است این نکته را همیشه به خاطر بسپارید که وی در درجه اول یک کودک است و ابتلای وی به دیابت در درجه دوم اهمییت قرار دارد. بنابراین کودک شما نیز همانند تمام کودکان دیگر نیازمند رشد اجتماعی و عاطفی است. شما باید به نیازها و خواسته های طبیعی وی احترام بگذارید و تا حد امکان در رفع آنها بکوشید.
به عنوان مثال روشهای جدید درمان دیابت این امکان را به فرزند شما می دهند که مانند بقیه بچه ها به صرف غذای مورد علاقه اش بپردازد. در زندگی همه ما زمانهایی وجود دارد که میل به غذا نداریم یا اشتهای ما به غذا بیشتر است. بنابراین به فرزند خود اجازه دهید تا این احساس را در خود تجربه کند که می تواند یک زندگی طبیعی و لذت بخش داشته باشد.
والدین آرام، بردبار، باگذشت، آسان گیر، واقع گرا، علاقه مند و مطلع به از روشهای صحیح برخورد با یک کودک دیابتی نقش بسیار مهمی در افزایش اعتماد به نفس و بلوغ عاطفی- اجتماعی فرزند خود بر عهده دارند. این والدین به فرزند خود اجازه می دهند تا مطابق با سن خود، وظایف مربوط به دیابت ش را به عهده بگیرد. این امر باعث می شود تا وی احساس کند که می تواند تا حد زیادی از عهده حل مشکلاتش بربیاید و در نتیجه اعتماد به نفس زیاذی پیدا خواهد کرد. البته حمایت عاطفی شما باید همیشه همراه با وی باشد و در مواقع بروز مشکلات به کمک او بیاید.
بخاطر داشته باشید که فرزند شما تنها در صورتی بطور فعال برنامه های کنترل دیابت از جمله آزمایش قند خون را اجرا می کند که هیچگونه اجباری از جانب شما یا دیگران احساس نکند. تا فرزند شما خود به این نتیجه نرسد که این برنامه ها واقعاً برای وی مفید می باشند، هرگونه فشاری از جانب شما برای اجرای برنامه نه تنها کمکی به وضعیت موجود نمی کند، بلکه آن را مشکلتر نیز خواهد ساخت و تنش های زیادی را در خانواده بوجود خواهد آورد.
والدین بیش از حد مضطرب، فرزندانی بیش از حد نگران و وابسته بوجود خواهند آورد. این والدین تمام کارهای وابسته به دیابت فرزند خود را شخصاً انجام می دهند، باعث کاهش حس اعتماد به نفس وی که یکی از پایه های زندگی مستقل است خواهند شد.
والدینی که فرزندان خود را بیش از حد آزاد می گذارند نیز بر این عقیده اند که مصرف سر وقت غذا و یا تزریق به موقع انسولین برای فرزندشان بسیار مشکل است. در واقع این والدین در عین محبت فراوان به فرزند خود، اهمییت کمتری برای نظم و ترتیب در دیابت قائل هستند و این باعث می شود تا در آینده کودک نتواند از عهده حل مشکلات متعددی که با آنها روبرو خواهد شد برآید.
فرزندان والدین بی تفاوت از طریق عدم رعایت رژیم غذایی و یا سرباز زدن از تزریق انسولین خود درصدد جلب توجه والدین خود برمی آیند. آنها به دلیل نبود نظم و انضباط در زندگی و نیز عدم حمایت و نظارت کافی از جانب والدین، معمولاً افسرده هستند.
در عوض والدین سخت گیر معتقدند که کنترل مطلوب خون حتی در سنین پایین باید از طریق بکارگیری یک روش منظم و کاملاً سخت گیرانه صورت پذیرد. ولی در اینجا معایبی نیز وجود دارد. فرزند شما ممکن است از نتایج بالا یا پایین قند خون که در این سنین کاملاً طبیعی است احساس گناه کند. بنابراین هیچ وقت نتایج آزمایش قند خون فرزندتان را با کلماتی مثل خوب یا بد تفسیر نکنید، بلکه به بالا یا پایین و یا طبیعی بودن آن اشاره کنید و همچنین به خاطر داشته باشید که در حال حاضر حتی با بکارگیری روشهای جدید کنترل دیابت مثل تزریقات متعدد انسولین، امکان اینکه قند خون در تمام اوقات در حد طبیعی باشد وجود ندارد. فرزندان والدین سخت گیر در سنین بلوغ معمولاً پرخاشگر خواهند شد.
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
دیابت در یک کلام
انتخاب و تدوین : دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) اورمیه
بیماری دیابت بر اثر قطع تولید انسولین و یا عدم کارکرد مناسب آن در بدن به وجود می آید. انسولین هورمونی است که مواد غذایی قندی و نشاسته و... را در بدن به انرژی تبدیل می نماید. تا کنون علت بروز این بیماری کشف نشده است ولی گمان می رود که زمینه مساعد ژنتیکی و عوامل محیطی همچون چاقی و بی تحرکی در ابتلا به این بیماری نقش موثری داشته باشد. درکشورما، حدود 4 میلیون نفر (کودک و بزرگسال) به دیابت مبتلا هستند، ولی متاسفانه تعداد اندکی از این افراد از دیابت خود آگاهانه و یا به کنترل صحیح و دقیق قند خون می پردازند.
پزشک متخصص می تواند با آزمایش قند خون ناشتا (FBS) و یا قند خون دو ساعته (OGTT)، که معیاری از عملکرد لوزالمعده و ترشح انسولین را بدست می دهند،تعیین کند که آیا شما در دوره دیابت پنهان قرار دارید و یا به طور کامل به دیابت مبتلا گشته اید. در صورتی که آزمایش قند خون ناشتا ی شما، عددی بین 100 تا 125 باشد نشانگر آن است که شما در دوره دیابت پنهان قرار دارید و چنانچه این رقم 126 یا بیشتر از آن باشد بیانگر ابتلای کامل دیابت است. در آزمایش قند خون دو ساعته، ابتدا به صورت ناشتا و سپس دو ساعت بعد از نوشیدن یک محلول نسبتا غلیظ قندی، میزان گلوکز موجود در خون شما اندازه گیری می شود. چنانچه نتیجه این آزمایش عددی بین 140 تا 199 باشد، بیانگر دیابت پنهان و اگر 200 یا بیشتر از آن باشد، ابتلایتان به دیابت را نشان می دهد.
انواع دیابت
دیابت نوع 1: در این دسته از مبتلایان، تولید انسولین در بدن به طور کامل قطع می شود، در نتیجه قند موجود نمی تواند وارد سلولها شده انرژی بدن را تامین نماید و همین مسئله افزایش شدید قند خون را سبب می شود.حدود 5% تا 10% کل دیابتی ها، مبتلایان نوع 1 تشکیل می دهند.
دیابت نوع 2: در این دسته از مبتلایان، بدن نسبت به انسولین مقاوم می شود در این حالت انسولین ترشح شده تاثیری برروی جذب قند ندارد و یا ترشح آن به میزان کافی صورت نمی گیرد.
دیابت حاملگی: حدود 4% از کل بانوان در طول زمان بارداری موقتاً به این نوع دیابت مبتلا می شوند.
دیابت پنهان: در این دسته از افراد میزان قند خون بالاتر از نرمال است ولی نه تا حدی که بتوان آن ها را در گروه مبتلایان دیابت نوع 2 قرار داد.
http://www.rs272.parsiblog.com/
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
دیابت در ایران ودنیا
انتخاب و تدوین : دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) اورمیه
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
http://forum.iranblog.com
http://www.rs272.parsiblog.com/
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
http://www.rs272.com /
www.mental-health-today.com
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
تدوین: دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) اورمیه
Catatonic type schizophrenia
Patients with this subtype of Schizophrenia may exhibit extremes of behavior including catatonia. Some may allow their posture to be rearranged, holding the new position (catalepsy or waxy flexibility). Others may imitate sounds (echolalia) or movements (echopraxia) of others. At times, some patients may explode into an excited, activated state marked by purposeless ad repetitive movements.
The catatonic type is rare today, and probably reflected an advanced stage of schizophrenia before the advent of modern treatment methods.
Disorganized type schizophrenia
A form of schizophrenia that is characterized by a disorganized behavior and disorganized speech. Their affect may be flat or inappropriate.
This type involves a disturbance in behavior, communication, and thought. Usually these patients show a variety of eccentric characteristics such as unusual clothing or peculiar gestures.
Paranoid type schizophrenia
Delusions and auditory hallucinations predominate in patients with this subtype of schizophrenia while their affective and cognitive functioning remains relatively intact. This type of patient often has highly elaborate delusions of persecution or personal grandeur. However, the patient may appear rather normal until he or she becomes entangled in typical argumentativeness and suspiciousness.
Residual type schizophrenia
A form of schizophrenia that is characterized by a previous diagnosis of schizophrenia, but no longer having any of the prominent psychotic symptoms. There are some remaining symptoms of the disorder however, such as eccentric behavior, emotional blunting, illogical thinking, or social withdrawal.
In the residual type of schizophrenia, the patient has had at least one episode of schizophrenia. If delusions or hallucinations are present, they are not prominent, and are not accompanied by strong affect.
Undifferentiated type schizophrenia
This subtype of schizophrenia applies to patients who fail to meet the criteria for the other subtypes but clearly suffer from this mental disorder.
The patient suffers from pronounced psychotic symptoms, which may not fit in any other specific category or more than one
تنظیم : دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) اورمیه
http://www.rs272.com /
www.buzzle.com
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
زندگی با بیمار پارکینسونی
تنظیم : دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) اورمیه
زندگی با هر بیماری مزمن می تواند مشکل باشد، و طبیعی است که احساس خشم ، افسردگی و بعضی اوقات دلسردی کنیم. بیماری پارکینسون مشکلات خاصی را ارمغان می آورد چون موجب تغییرات شیمیایی در مغز شما میگردد که شما ممکن است احساس اضطراب و افسردگی کنید.بیماری پارکینسون می تواند موجب زدگی ، بخصوص در مراحل پیشرفته شود وقتی که فعالیت های روزمره بیشتر طول میکشد و حتی خوردن و صحبت کردن مشکل میشود.
برخی از پیشنهادات زیر ممکن است کمک به شما برای فائق آمدن بر تنش های زندگی با بیماری پارکینسون می کند:
- در مورد بیماری خود همه چیز را یاد بگیرید. در یابید که چگونه بیماری پیشرفت میکند، پیش آگهی شما چیست، و درمان انتخابی شما و عوارض جانبی آن کدامند. هر چه بیشتر بدانید، شما می توانید بیشتر در مراقبت از خود فعال باشید. بعلاوه با تیم مراقبت سلامت خود صحبت کنید، به کتابها و اطلاعات منتشر شده بر اینترنت نگاه کنید، و در جستجوی تار نماهای مخصوص سازمان های مختلف بیماری پارکینسون باشید.
-بیش فعال باشید. اگر چه شما ممکن است احساس نگرانی و دلسردی در بعضی مواقع داشته باشیدف به دیگران اجازه ندهید _ از جمله خانواده و پزشک خود- که تصمیمات مهم را برای شما بگیرند. نقشی فعال در درمان خود داشته باشید.
- یک سیستم قوی حمایتی برقرار کنید. ارتباطات قوی برای فائق آمدن بر بیماریهای مزمن لازم است. اگر چه دوستان و خانواده می توانند بهترین متحدان شما باشند، درک افرادی که می دانند که آنچه شما به آن مبتلا هستید بخصوص می تواند موثر باشد. گروه های حمایتی برای هر فردی نیست، اما برای خیلی از افراد، آنها می تواند منبع خوبی برای اطلاعات عملی در باره بیماری پارکینسون باشد. شما همچنین باید بدانید که باید پیوندتان را با افرادی که تجربه مشابه دارند بیشتر و قوی تر کنید. گروه های حمایتی همچنین برای خانواده های افراد بیماران پارکینسون وجود دارد . برای یاد گرفتن در مورد گروه های حمایتی در اجتماع خود ، با پزشک خود صحبت کنید، یک فرد فعال اجتماعی در زمینه بیماری پارکینسون یا یک مرکز محلی پرستاری .
- تنش های در ارتباط با کار را کاهش دهید. یک تشخیص برای بیماری پارکینسون به این معنی نیست که شما باید کار را متوقف کنید. خیلی از افراد با بیماری کار نیمه وقت یا تمام وقت را ادامه می دهند.اما شما ممکن است نیاز باشد از دید دیگری به کار نگاه کنید. شروع کنید که کار را به میل خود تعطیل کنید. سپس تصمیم بگیرید که آیا نشانه های شما تاثیری بر توانایی شما در انجام خواسته ها دارد.
بعد، سعی کنید که برنامه ای داشته باشید که به شما اجازه دهد که در خواست های چالش برانگیز را در زمانی که شما در اوج هستید انجام دهید. در برخی از موارد، شما ممکن است از ارتباطات راه دور استفاده کنید ، نیمه وقت کار کنید یا حتی شغل خود را تغییر دهید.
اگر چه ممکن است برای شما صحبت کردن در مورد بیماری خود راحت نباشد، در خیلی از موارد بهتر است که با سر پرست خود صحبت کنید. در این صورت او می تواند با شما برای برقراری نیازهای لازم شما کمک کند. به عبارت دیگر، شما تحت هیچ اجبار قانونی نیستید که بخواهید وضعیت خود را برای استخدام کننده خود بپوشانید و تا زمانی که می توانید به شغل خود ادامه می دهید.
- با همسر خود ارتباط خوبی برقرار کنید. برای زوجهایی که دارای بیماری پارکینسون هستند مهم است که به صورت باز در مورد احساسات خود صحبت کنند. بیماری ممکن است زندگی شما را تغییر دهد و حتی فردی که شما به او عشق می ورزید. بهتر است که خیلی صمیمانه در مورد این تغییرا ت صحبت کنید. برای مثال اگر شما قادر به انجام کار تمام وقت نمی باشید بر عهده سازمان های بیمه است که نیاز شما را برطرف سازند. میزان مراقبتی که فردی با بیماری پارکینسون نیاز دارد خود مبحثی است. چون ممکن است که کارهای عادی را خیلی طولانی انجام دهید، همسر شما ممکن است بخواهد شما را کمک کند. اما خیلی از افراد با بیماری پارکینسون دوست دارند که غیر وابسته باقی بمانند تا جایی که امکان دارد. شما نیاز دارید که به همسر خود بگویید که چه وقت احتیاج به کمک دارید و چه موقع ندارید.
برخی اوقات زوجها همچنین تجربه مشکلات جنسی نیز دارند. بیماری پارکینسون حرکت را برای فرد خیلی مشکل میکند و میتواند بر اعتماد به نفس تاثیر بگذارد. بعلاوه، برخی از مردان با بیماری پارکینسون ممکن است مشکلات عقیمی داشته باشند و زنان ممکن است دچار کاهش میل جنسی شوند. این ممکن است در نتیجه داروهای ضد پارکینسون باشد. اما به این مشکلات برخی اوقات می توان کمک کرد.
بعلاوه سعی کنید برنامهای داشته باشید تا زمانی که در اوج هستید با همسر خود باشید و به یاد داشته باشید که تماس جنسی تنها راه صمیمی سازی است. نوازش کردن و بغل کردن همدیگر اغلب می تواند روابط شما را عمیق تر کند و شما را از نظر احساسی قانع کند.
به صورت خیلی رک و بی پرده در مورد احساسات خود و نگرانی هی خود صحبت کنید. فرو دادن احساسات خود می تواند مضر به سلامت دراز مدت و کوتاه مدت شما باشد. اگر لازم است با پزشک خود و مشاور خود در مورد نگرانی های خود صحبت کنید.
-با بچه ها مهربان باشید. اگر شما بچه دارید، سعی در پنهان کردن تشخیص از آنها نکنید. بچه ها معمولا احساس می کنند که چیزی در خانواده دچار اشکال شده است، و ترس و اضطراب از ندانستن برای آنها خیلی سخت تر است تا اینکه واقعیت را بدانند. بعلاوه، بچه ها همچنین نیاز به اطمینان یافتن از این دارند که مادر یا پدر آنها سالم است و برای آنها می ماند. پاسخ دادن صمیمانه به سئوالات آنها می تواند کمک به به آنها در فائق آمدن کند.
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI
مراقبت های فردی در بیماران پارکینسونی
تنظیم و انتخاب :دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) اورمیه
خوردن غذاهای سالم دربیماران پارکیسنونی
خوردن غذاهایی که شامل میوه های تازه، سبزیجات و غلات باشد. این غذاها شامل فیبر زیاد ، که کمک کننده برای جلوگیری از یبوست است.
اگر شما از مکمل های فیبری استفاده می کنید، مانند پودر psyllium ، متا موسیل یا سیتروسل ، مطمئن باشید که به مرور اضافه کنید و مایعات به مقدار کافی استفاده کنید. در غیر این صورت یبوست شما بدتر خواهد شد. اگر شما دریافتید که فیبر به نشانه های شما کمک میکند، آن را بر اساس یک برنامه منظم برای بهترین نتیجه استفاده کنید.
ورزش در بیماران پارکیسنونی
ورزش منظم مهم است اگر شما بیماری پارکینسون دارید. این کمک به بهبود تحرک شما، تعادل، میزان حرکت و حتی احساس سرخوشی احساسی میکند. پزشک شما و فیزیوتراپی ممکن است توصیه به یک برنامه ورزشی کنند، ولی هیچ کدام از فعالیت ها شامل راه رفتن، شنا یا باغبانی مفید نیست. ورزش های سنگین مانند راه رفتن، پریدن، و رقص ممکن است کمک کننده باشد.
به یاد داشته باشید که میزان انرژی شما ممکن است بالا و پایین شود، و برخی اوقات شما نیاز دارید که قدم آهسته کنید. اگر شما خسته هستید، سعی کنید که قسمتی از کارهای روزمره را در قسمتی از روز انجام دهید و قسمتی دیگر را در مرحله ای دیگر. زمانی را برای ورزش انتخاب کنید که داروها خوب کار کرده اند و شما احساس قوی بودن می کنید.
قبل و بعد از ورزش حتما نرمش کنید. نرمش موجب گرم شدن ماهیچه های شما می شود، و از سفت شدن آنها جلوگیری میکند، و خمش و تعادل شما را بهبود می بخشد.
با احتیاط راه بروید
بیماری پارکینسون می تواند احساس تعادل را در شما مختل کند، و راه رفتن را با یک خرامش طبیعی مشکل میکند. این پیشنهادات ممکن است کمک کننده باشند:
- اگر شما احساس کردید که این طرف و آنطرف میروید، آهسته بروید و وضعیت خود را بررسی نمایید. بهتر است که بایستید و سر را بالای لگن قرار دهید و پاها را ? تا ?? اینچ از هم فاصله بدهید.
- یک جفت کفش راه پیمایی بخرید، از کفشهای دویدن پرهیز کنید.
- تمرین کنید که قدم های بزرگ بردارید و پاها خود را از زمین بالاتر ببرید و شانه های خود را بیشتر حرکت دهید.
- اگر در جایی میخکوب شدید ، وانمود کنید که در حال گذر از شیئی بر روی زمین هستید.
پیشگیری از افتادن
در مراحل انتهایی بیماری ، شما ممکن است خیلی راحت بیافتید. که این ممکن است به علت تاثیرات بیماری پارکینسون بر مراکز هماهنگی و تعادل در مغز باشد. در حقیقت، شما ممکن است تعادل خود را با کوچکترین هل یا دست انداز از دست بدهید. پیشنهادات زیر ممکن است کمک کننده باشد:
-از پزشک یا فیزیو تراپیست خود ورزش هایی بخواهید که تعادل شما را بهبود بخشد، بخصوص تای چی . که در چین بیش از ???? سال پیش ابداع شده ، تای چی از حرکات آهسته و دلپذیر برای شل کردن و تقویت ماهیچه ها و مفاصل استفاده میکند.
- کفش های تخت لاستیکی بپوشید. چون آنها کمتر موجب لغزش تا کفش های چرمی میشوند.
- تمامی قالیها را از خانه جمع کنید و مطمئن باشید که آنها کاملا چسبیده اند.
-جا دستی قرار دهید بخصوص در طول پله ها.
- سیم برق و تلفن را دور از راه قرار دهید.
- در اطراف وان و توالت جا دستی قرار دهید.
- از تلفن بی سیم استفاده کنید تا مطمئن باشید که به تلفن می رسید.
لباس پوشیدن
لباس پوشیدن می تواند یکی از نا امید کننده ترین فعالیت ها برای فردی با بیماری پارکینسون باشد. از دست دادن کنترل حرکت های ظریف آن را برای بستن انتهای لباس و زیپ لباسها دچار مشکل میکند، یک فیزیو تراپیست می تواند تکنیک هایی یاد بدهد تا بتواند فعالیت های روزمره خود را بهتر انجام دهد. این پیشنهادات ممکن است کمک کننده باشد:
- وقت فراوان بگذارید تا احساس هجمه و شلوغی سر نکنید.
- لباسها را کنار دست خود قرار دهید.
- لباسهایی را انتخاب کنید که به راحتی بتوانید بپوشید.
- لباسها و کفش هایی که خودشان بسته می شوند انتخاب کنید.
صحبت کردن
حتی در مراحل اولیه بیماری پارکینسون، صدای شما ممکن است خیلی نرم شود یا خشن. برای ارتباط برقرار کردن بهتر :
- روبروی فردی که با او صحبت می کنید بایستید و عمدا بلندتر از حدی که فکر میکنید لازم است صحبت کنید.
- تمرین کنید که بخوانید و از بر بخوانید به صورت بلند، تمرکز بر تنفس خود داشته باشید و بر داشتن صدایی قوی.
-برای خود صحبت کنید- اجازه ندهید دیگران برای شما صحبت کنند.
- با یک آسیب شناس زبان سخن که مهارت در درمان افراد با بیماری پارکینسون دارد مشورت کنید.
WEST AZERBAIJAN URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI