سایتهای مجلات مشهور طبی وعلمی دنیا

             آموزش بهداشت در برنامه ریزی و مدیریت

نوشته : دکتر علی افشانی کارشناس آموزش بهداشت و روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه

ویراستار : دکتر رحمت سخنی از مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه

http://www.rs272.com/

رویکردهای جدید در برنامه ریزی و مدیریت آموزش بهداشت ، در بر گیرنده تغییرات اساسی در نقش آموزش

بهداشت می باشد . آموزش بهداشت علاوه بر نشر اطلاعات بهداشتی ، باید قادر به ایجاد استفاده و انطباق

چهار چوب اهداف مراقبتهای بهداشتی اولیه باشد .  رویکردهای آموزشی در

آموزش بهداشت در هر یک از سطوح ملی ، استانی و شهرستانی نقش مهمی در مراحل مختلف برنامه ریزی ومدیریت دارد.

برنامه ریزی و مدیریت آموزش بهداشت شامل مراحل زیر می باشد  : 

1 -  تنظیم سیاستها

2 -  تنظیم خط مشی ها

3 -  طرح و برنامه ریزی

4 -  اجرا

5 -  پایش و ارزشیابی پیشرفت

آموزش بهداشت در رفتارهای بهداشتی :

هر فعالیتی که بوسیله فرد با هدف حفظ ، حمایت و ارتقای سلامت می باشد ، رفتار بهداشتی نامیده می شود

آموزش بهداشت با اتکا بر تئوریهای رفتار  ،  عوامل موثر بر رفتار  ،  ارتقای آگاهی  ،  ارتباطات بهداشتی

  و تکنولوژی مناسب در ایجاد انگیزه ، علاقه ، اعتماد به نفس ، نگرش مثبت ، تصمیم گیری و اتخاذ  رفتار

های مثبت بهداشتی نقش مهمی را ایفا می کند . 

 آموزش بهداشت بعنوان مداخله گر بر روی  اتخاذ رفتارهای داوطلبانه که منجر به سلامتی می شود ، اثر می گذارد و دارای

چهار نقش بشرح زیر می باشد :

1 -  کاهش رفتار منفی ( غلط ) بهداشتی  

2-  جلو گیری از افزایش رفتار منفی ( غلط ) بهداشت                               

3-  افزایش رفتار مثبت (صحیح ) بهداشتی

4-  جلو گیری از کاهش رفتار مثبت(صحیح) بهداشتی

http://www.rs272.com/

WEST AZERBAIJAN  URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI

       سبک زندگی در حیطه بهداشت و سلامت

نوشته : دکتر علی افشانی از دانشگاه علوم پزشکی اورمیه

ویراستار : دکتررحمت سخنی از دانشگاه علوم  پزشکی اورمیه

http://www.rs272.com/

این واژه بطور گسترده ای برای تعریف و تعیین رفتارهای مرتبط با بیماریهای مزمن  یا توانمندیهای مربوط به حفظ و  ارتقای

سلامت از بعد رفتار اشخاص از یک سو و توجه به وضعیت محیط طبیعی ، اقتصادی  - اجتماعی و فرهنگی از سوی دیگر وتاثیر

 این دو بر یکدیگر می باشد .

سبک زندگی به عنوان یک مفهوم رفتاری  :

سبک زندگی ، الگوهای رفتاری را که بطور غیرمستقیم از فرهنگ و هنجارهای زندگی نشات گرفته و همچنان تابعی از کنترل

و خواست افراد ، تحت تاثیر سابقه خانوادگی و وضعیت اقتصادی ایشان ، را شامل می شود . برای فهم درست این رفتارها باید

 رفتار مورد نظر در مجموعه شرایط و وضعیتی که شکل می گیرد مورد مطالعه قرار گیرد و لازم به تاکید است که محیط

اطراف اعضای خانواده ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌، دوستان ، سازمانهای موجود ، محیط فرهنگی ، ارزشها و نورم های موجود همه در این موضوع

دخیل هستند .

سبک زندگی به عنوان یک مفهوم سیاسی و اقتصادی  :

سبک زندگی به مجموعه شرایط و عواملی که گروه اجتماعی را احاطه نموده وبه سابقه تاریخی و اوضاع اجتماعی و سیاسی

 جامعه بر می گردد  . کاربرد بهداشتی این مفهوم متوجه سیاست ها و تنظیم قوانین عمومی و محیطی است که با سبک زندگی

مردم و ایجاد شرایط و محیطی که تصمیم گیری بهداشتی در آن آسان شود ، می باشد .

سبک های زندگی فردی که بوسیله الگوهای رفتاری قابل شناخت مشخص می شوند ، می توانند تاثیری بسیار عمیق و بنیادی

روی سلامت و بهداشت فرد و جامعه داشته باشد . اگر توانمند سازی افراد در تغییر سبک زندگی منجر به ارتقای سلامت شود

پس باید فعالیتها نه تنها بسوی مسائل فردی بلکه به سمت شرایط اجتماعی و شرایط زندگی معطوف شود .

شیوه زندگی  ،  متاثر از فرهنگ جامعه است و  فرهنگ در طول سالها  توسط مردمی که با هم زندگی کرده  و در تجربیات هم

سهیم شده اند ، توسعه می یابد . فرهنگ با الگوهای سازمان یافته و محکمی مانند هنجارها ، ارزش ها ، باور ها ، عادت ها ،

 آداب و رسوم  و سنت ها که از نسلی به نسل دیگر منتقل می گردد سازمان یافته و با توجه به منابع آنان ، رفتار مشترک و

و مورد قبول جامعه را بوجود می آورد .

در نظر گرفتن این موضوع از اهمیت برخوردار است که هیچ سبک زندگی مطلمبی وجود ندارد که بتوان به تمام مردم دنیا

تجویز نمود . فرهنگ ، درآمد ، ساختار خانواده ، سن ، قدرت بدنی ، محیط خانه و محیط کاری همگی ، برخی از شرایط و

 سبک های زندگی را جذاب تر ، عملی تر و مناسب تر خواهند ساخت .

شرایط زندگی

شرایط زندگی به محیط روزانه  اطراف مردم  اطلاق می شود  ،  محیطی که مردم درآن زندگی کرده  ،  تفریح  نموده و  کار

می کنند . شرایط زندگی  ،  نتیجه موقعیتهای اقتصادی و اجتماعی و محیط فیزیکی بوده که همگی می توانند بر روی سلامت

و بهداشت افراد تاثیر گذار باشند .

مهارتهای زندگی

مهارتهای زندگی عبارتند از توانایی رفتار سازگار و مثبت که افراد را توانمند می سازد تا بطور موثر با نیازها و چالشهای

 زندگی روزمره برخورد نمایند

http://www.rs272.com/

WEST AZERBAIJAN  URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI

     آموزش بهداشت و جلب همکاری و هماهنگی بین بخشی

نوشته : دکتر علی افشانی از دانشگاه علوم پزشکی اورمیه

ویراستار : دکتررحمت سخنی از دانشگاه علوم  پزشکی اورمیه

http://www.rs272.com/

همانگونه که اگر  ارگانهای  مختلف درون  یک ارگانیسم مثل انسان در یک جهت خاص و  مکمل هم  ،  همسویی  نداشته باشند

مجموعه حرکت آنها همگون و رسا نخواهد بود  ،  هماهنگی بین واحد های مختلف سیستم های اجتماعی که هدف مشترکی را

دنبال می کنند امری الزامی خواهد بود .  مقوله بهداشت و سلامت نیز از این قاعده مستثنی نیست .

عملکرد بین  بخشی  ،  هسته مرکزی  نیل  به برابری  در بهداشت و سلامت می باشد  ،  بخصوص موقعی که پیشرفت کار

 به تصمیم گیریها و عملکرد های بخشهای دیگر اجتماعی مانند آموزش و پرورش  ، کشاورزی  ،  اقتصاد  و  .  .  .  وابسته

باشد . همکاری بین بخشی  عبارت است از یک رابطه شناخته شده بین قسمتهای متفاوت بخشهای مختلف اجتماع که به منظو

منظور فعالیت بر روی  یک موضوع  معین جهت نیل  به  نتایج  بهداشتی  ،  ایجاد شده است  .  بطوری که  نتایج حاصل

از  این طریق  ،  موثر تر ، کارآمدتر و پایدارتر از آنی است که از عملکرد بخش بهداشت به تنهایی می تواند حاصل شود .

لازمه همکاریهای بین بخشی ایجاد هماهنگی بین بخشی است واین هماهنگی بین بخشی حاکی از همکاری بین بخشهای مختلف

اجتماعی می باشد و از وظایف آموزش بهداشت  ،  ایجاد چنین هماهنگی هایی است .                                                       

سبک زندگی یک شیوه زندگی مبتنی بر الگوهای رفتاری قابل شناخت می باشد که این الگوها از تاثیر متقابل بین ویژگیهای

شخصیتی یک فرد با مداخلات اجتماعی و شرایط اجتماعی _ اقتصادی زندگی حاصل می شود . طبق تعریف ، سبک زندگی

عبارت است از تعامل پیچیده از رفتار و محیط که روی سلامت تاثیر می گذارد .

            آموزش بهداشت وجلب مشارکتهای مردمی

نوشته : دکتر علی افشانی ازدانشگاه علوم پزشکی  اورمیه

ویراستار :دکتر رحمت سخنی از دانشگاه علوم پزشکی اورمیه

http://www.rs272.com/

مشارکت یا بعبارت صحیح تر (  در گیر شدن  )  فرآیندی است که در آن افراد و جوامع خود را وابسته به حرکتی دانسته و

همراه با کارکنان بهداشتی و سایر افراد علاقمند در تصمیم گیری ، برنامه ریزی و اجرای فعالیتها مسئولیت می پذیرند .این

روندی است که آموزش بهداشت توان ارتقای آن را دارد .

آنچه در بسیاری از جوامع از مفهوم مشارکت جامعه تلقی می شود عموما در مرحله اجرا و بصورت خدمات ، کار ، سرمایه-

گذاری است درحالی که این همه تنها بخشی از مشارکت جامعه است و نه تمام آن .  جلب مشارکت جامعه یکی از سیاستهای

پر اهمیت سازمان جهانی بهداشت در پیشبرد سلامت ملتها است .

ازمفاهیم اساسی که حاصل تجربیات مختلف و در رابطه با نقش های متنوع مردم در امر مشارکت است سه مفهوم را ذکر

کرد :

الف )  برای مردم  ب )   بوسیله مردم  ج )    با مردم      

در یک انتهای طیف مفهوم (  برای مردم  ) خود نمایی می کند و آن خدمتی است که بدون توجه اساسی به نقش مردم در

تصمیم گیری و اشتراک در کار و بهره برداری ، صورت می گیرد و طبیعی است که مردم نسبت به نتیجه آن بیگانه بوده

وحاصل آن نامطلوب است .

انتهای  دیگر طیف را مفهوم ( بوسیله مردم ) پر میکند وآن نتیجه تشخیص و تصمیم گیری و اجرا توسط مردم بوده و  بر

مبنای اعتماد  به نفس  و  اختیار خواسته ایشان صورت می گیرد و گرچه نتیجه آن  ظاهرا مورد قبول و حمایت  مردم بوده

بسیاری ازمزایای مشارکت  جامعه را با خود دارد، لیکن در بسیاری از موارد با منافع کلی جامعه و سیاستها و  خط مشی های

 کشوری منطقه ای سازگار نیست و در مجموع نتیجه مطلوب را نخواهد داد .

میانه طیف حالتی است که کار(  با مردم  ) صورت می گیرد یعنی کارکنان  بهداشتی با رهنمایی و  جهت دادن به تفکر صحیح

مردم آنان را یاری می نمایند تا مشکلات و نیاز های واقعی خود را شناخته و در مسیر مصالح حقیقی جامعه تصمیم گیری

وسپس باهمکاری یکدیگر آن را اجرا کنند . اینگونه مشارکت جامعه از کیفیت مطلوب برخوردار بوده و نتیجه بسیار خوبی دارد .

 از طریق افزایش  تبادل  نظرات و اطلاعات با  استفاده از تکنولوژی  مناسب  بین  ارائه کنندگان  مراقبتهای بهداشتی

و محدوده مشترک  نظرات  طرفین درارتباط با  مشکلات  بهداشتی گسترش  می یابد  و  آموزش بهداشت  نقش کلیدی  در

افزایش چنین همفکری را ایفا می کند چنین محدوده مشترکی باید اساس گفتگوی ثمر بخش قرارگیرد تا منجر به تغییر شود .

آموزش بهداشت با ارتقای سطح آگاهی و ایجاد اعتماد به نفس لازم در افراد جامعه ، آنان را در ارزیابی وضعیت موجود و

تعیین مسائل و تشخیص اولویتها  ،  دخالت داده و سپس در برنامه ریزی  و متعاقب آن در  پیاده کردن و  اجرای این

فعالیتها با  جامعه همکاری نماید . همچنین اجرای این فعالیتها بطور مستمر توسط جامعه تحت نظارت قرارگرفته تا اطمینان

حاصل شود که فعالیتها در جهت هدفهای  پیش بینی شده جریان دارد . این امر در تشخیص  و حل مشکلات و در صورت

  لزوم اصلاح  و  تعدیل  فعالیتها کمک کننده خواهد بود  

موضوعی که نباید دست کم گرفته شود مربوط  به طرز تلقی و  برخورد مردم نسبت به مفهوم مشارکت  جامعه است  . 

تجربه نشان داده است که افراد و جوامع در مورد قبول مسئولیت در زمینه مشکلات بهداشتی خود همیشه احساس رضایت و

خوشنودی نمی کنند . حتی در مواقعی که در تعیین مسائل بهداشتی خودشان دخالت داده می شوند ممکن است حداقل در

ابتدای امر پاسخ مثبتی ندهند . این تلقی که (  مسئولیت مراقبتهای بهداشتی بعهده افراد دیگری است ) با این حقیقت پیوند

داردکه رویکرد های قدیمی بهداشت و درمان قدرت تصمیم گیری را در مورد مسائل بهداشتی از مردم سلب کرده اند .

بنابراین آموزش بهداشت باید با بکار گیری استراتژیهای مناسب  ،  اعتماد به نفس و اطمینان را به مردم باز گردانده و

 آنان را در پرورش و ایجاد مهارتها برای مشارکت صحیح یاری دهد .

http://www.rs272.com/

WEST AZERBAIJAN  URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI

          بهداشت،تکنولوژی آموزشی ورسانه ها

نوشته : دکتر علی افشانی از دانشگاه علوم پزشکی اورمیه

http://www.rs272.parsiblog.com/

برای اکثر افراد اصطلاح تکنولوژی آموزشی در اغلب موارد باعث سردرگمی می شود .درذهن عده ای این اصطلاح ،ابزارفنی راتداعی می کندوبرخی دیگربراین عقیده هستندکه تکنولوژی آموزشی باتجزیه وتحلیل آموزشی ووسایل کمک سیستماتیک کلی فرآیندتدریس - یادگیری درگیراست . تکنولوژی آموزشی چه درمفهوم کاربرد(تکنولوژی درتعلیم وتربیت)وچه درمفهوم (تکنولوژی تعلیم وتربیت وآموزش) بر بهبود کا رایی فرایند یادگیری تاکید دارد . افزایش یاگیری موثر با استفاده از تکنولوژی

آموزشی مناسب از اصول اولیه آموزش بهداشت می باشد .

آ موزش بهداشت و رسانه های آموزشی

آموزش بهداشت با طراحی یا بکارگیری مناسب رسانه های آموزشی در افزایش میزان یادگیری فراگیران اثر می گذارد.

عوامل موثر در انتخاب رسانه های آموزشی عبارتند از :

1 - هدفهای آموزشی

2 - ویژگیهای فراگیران

3 - شیوه آموزشی

4 - موضوع آموزشی

5 - شرایط(هزینه - زمان دستیابی-علاقه..)

آموزش بهداشت و رسانه های ارتباط جمعی

امروزه در جهان ، بیشتر افراد به نحوی به رسانه های گروهی مانند تلویزیون ، رادیو و روزنامه دسترسی دارند . از آنجایی که وسایل ارتباط جمعی ،انتقال پیام ها را به اکثریت مردم و در کوتاه ترین زمان ممکن ودر نقاط دور دست امکان پذیر می سازد به کارگیری موثر آنها منافع بیشتری نسبت به زمان و پول سرمایه گذاری شده ، در بر خواهد داشت .

توسعه سریع وسایل گوناگون ارتباط و استفاده وسیع از آنها ، تبلیغ کالاهای مصرفی جدید و تغییرات اساسی در رفتار انسانها را ممکن ساخته که برخی از آنها تاثیر نامطلوب بر بهداشت جامعه نیز داشته است و آموزش بهداشت می تواند با جلب همکاری وهماهنگی با مدیران و کارکنان وسایل ارتباط جمعی ونیز تدوین برنامه های آموزشی موثر از پوشش وسیع وسایل ارتباط جمعی و تاثیر بالقوه آنها ، بهره بیشتری در رابطه با ارتقای سطح آگاهی و سلامت جامعه ببرد.

نقش رسانه های جمعی در زمینه بهداشت و سلامت جامعه  :

1 -  ایجاد تمایل سیاسی نسبت به بهداشت با توسل به سیاستگزاران

2 -  ارتقای سطح آگاهی و اصلاح نگرش و عملکرد مردم

3 -  آگاه نمودن تصمیم گیران از آخرین پیشرفتها و همچنین محدودیت های علوم و مراقبتهای بهداشتی وتاثیر برنامه های توسعه در بهداشت وسلامتی مردم

4 -  کاهش آثار و عواقب بهداشتی ، اقتصادی ، اجتماعی و روانی بیماریها

5 -  ترویج مشارکت مردم و سازمانها و ارگانهای مختلف و استفاده از پتانسیل های موجود در آنها در امر سلامت

برای انجام موثر این وظایف و بهبود روشهای ارتباط در آموزش بهداشت  ، رویکردهای ابتکاری ضروری است . شکی نیست

که برنامه های هدفمند وسایل ارتباط جمعی با تعهد پیشگامی در فعالیتهای آموزش بهداشت نقش موثری خواهد داشت .

آموزش بهداشت با شناساندن مشکل ، جلب مشارکت ، هماهنگی درون ، بین وبرون بخشی ، طراحی و برنامه ریزی آموزشی

و تولید مواد آموزشی مناسب زمینه لازم را برای موفقیت در اطلاع رسانی از طریق رسانه های ارتباط جمعی نقش مهمی را ایفا میکند.

http://www.rs272.parsiblog.com/

WEST AZERBAIJAN  URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI

              آموزش بهداشت و ارتباطات

نوشته : دکتر علی افشانی کارشناس آموزش بهداشت و روابط عمومی از دانشگاه علوم پزشکی ارومیه

http://www.rs272.parsiblog.com/

ارتباط عبارت است از فرآیندی که بوسیله آن انسانها،اطلاعات، تجربیات  ، عقاید،انگیزه ها و تاثیرات متقابل فرهنگی واجتماعی را به یکدیگر منتقل می کنند .هنرایجادجوصمیمی ،هنر شناختن دیگران ،هنر بیان موثر ایده ها ،هنر گوش دادن مقوله های بسیار مهمی در آموزش بهداشت میباشد .

هرارتباط بین فردی شامل چهارمهارت اساسی است که عبارتنداز:سوال کردن ، گوش دادن ، مشاهده کردن ،ارائه دادن اطلاعات .

ارتباط بهداشتی  چیست ؟

ارتباط بهداشتی عبارت است : از تلاش منظم و مرکب از علم وهنر ، جهت تاثیر گذاری مثبت بر رفتارهایی که موجب ارتقای سلامت می شود . ارتباط بهداشتی یک استراتژی کلیدی برای آگاه سازی جامعه در باره مسائل مرتبط باسلامت وهمچنین برای قراردادن مسائل بهداشتی در برنامه کار عموم مردم است .

استفاده از رسانه های ارتباط جمعی ، نو آوریهای تکنولوژیکی برای انتشار و یا پخش اطلاعات مفید در میان جامعه ،افزایش آگاهی در مورد جنبه های معینی ازسلامت فردی وجمعی  وهمچنین اهمیت سلامت ازمصادیق ارتباطات بهداشتی می باشد.

ارتباطات بهداشتی زمینه های گوناگونی را در بر می گیرد از جمله:

آموزش ازطریق هنروبرنامه های تفریحی، چاپ مطالب بهداشتی در نشریات ها ،ارتباطات بین فردی،حمایت همه جانبه رسانه ها ، ارتباطات سازمانی و .....

ارتباطات  بهداشتی می تواند اشکال متعددی  بخود بگیرد :

ازرسانه های ارتباط جمعی وبسیج چندرسانه ای گرفته تاارتباطات سنتی وارتباطات مبتنی بر فرهنگ های ویژه مثل قصه گویی،،عروسک بازی و ترانه سرایی و یا بصورت ادغام یافته دررسانه ها جمعی، نمایش های تلویزیونی با هدف ارتباطات و انتقال پیام بهداشتی ، دست یابد.درآموزش بهداشت با طراحی های مناسب آموزشی وبکارگیری

تکنولوژی مناسب نقش بسیار مهمی درارتباطات بهداشتی دارد .

http://www.rs272.parsiblog.com/

WEST AZERBAIJAN  URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI

            آموزش اصلی ترین کار بهداشت

نوشته : دکتر علی افشانی کارشناس آموزش بهداشت و روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی اورمیه

http://www.rs272.parsiblog.com/

آموزش از فعالیتهای اصلی آموزش بهداشت می باشد . اثر بخشی و کار آیی برنامه های آموزش بهداشت ارتباط مستقیم و منطقی با کیفیت برنامه ریزی آموزشی داشته و هرچه توان کیفی برنامه ریزی اصولی تر و بر پایه موازین علمی استوار باشد نیل به اهداف آموزشی که لازمه برنامه های بهداشتی است امری اجتناب ناپذیر می باشد

آموزش به منزله یک سیستم و فرآیند می باشد و در طراحی آموزشی لازم است بر عناصر این سیستم و نوع فعالیتهای آن توجه خاصی بعمل آید .

الف )  تعیین اهداف

اهداف آموزش با در نظر گرفتن اهداف اجرایی و به موازات آن و در حیطه های شناختی ، عاطفی  ، روانی - حرکتیP  H  C در

تعیین و تدوین می گردد و شامل موارد زیر می باشد :

1 -  هدف کلی 

2-  اهداف مرحله ای ( بینابینی )

3-  اهداف جزئی ( اختصاصی )

ب )  تعیین شرایط

پس از تعیین اهداف ، دومین مرحله تعیین شرایط برنامه آموزشی است یعنی با توجه به اهداف مورد نظر ، فراگیران ، در کدام گروه قرار دارند ؟ دارای چه مشخصات و  شرایطی هستند ؟ چه نوع  فعالیتهایی را  برای  یادگیری  بهتر لازم است انجام دهند ؟ کدام شیوه آموزشی برای آنان مناسب تر است ؟

شرایط آموزش شامل موارد زیر است  :

1 -  تعیین گروه هدف آموزش

2 -  شیوه آموزش (مشاوره -  سخنرانی -  بحث گروهی - کنفرانس - میز گرد - کارگاه -  سمینار -  نمایشی . . )

3 -  فعالیتهای آموزشی     

ج )  تعیین منابع

سومین مرحله طراحی منظم آموزشی  ،  تعیین منابع آموزشی می باشد که شامل موارد زیر است  :

1 -  فضای آموزشی

2 -  نیروی انسانی

3 -  مواد و وسایل کمک آموزشی و رسانه ها

د )  بازده

چهارمین مرحله طراحی منظم آموزشی است و شامل دو قسمت می باشد  :

1 -  ارزیابی

2 -  اصلاح و تجدید نظر در برنامه

http://www.rs272.parsiblog.com/

WEST AZERBAIJAN  URMIA--Dr.RAHMAT SOKHANI

     اهداف آموزش بهداشت کدامند ؟

نوشته :  دکترعلی افشانی کارشناس آموزش بهداشت و روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه

http://www.rs272.com/

هدف آموزش بهداشت در مراقبتهای بهداشتی اولیه این است که فعالیتهایی پدید آورد تا  :

1 -  مردم بخواهند سالم باشند .

2 -  بدانند چگونه سالم بمانند .

3 -  برای حفظ سلامت فردی و جمعی اقدام نمایند .

4 -  در موقع لزوم از ارائه کنندگان خدمات بهداشتی طلب کمک نمایند .

5 -  عوامل تاثیر گذار بر سلامتی را بشناسند و بر آن کنترل داشته باشند .

بعبارت دیگر هدف کلی آموزش بهداشت عبارت است از  :

کمک به تامین ، حفظ و ارتقای سلامت از طریق تغییر رفتار با اجرای برنامه های آموزش بهداشت .

آموزش بهداشت به منظور تحقق این اهداف نیازمند موارد زیر می باشد  :

1 -  اجرای برنامه های آموزشی و ارتقای سطح آگاهی جامعه

2 -  ترغیب مردم به مشارکت فعالانه و مسئولانه در برنامه های بهداشتی

3 -  جلب همکاری و هماهنگی های درون و بین بخشی

4 -  برقراری ارتباط مناسب با جامعه

5 -  اتخاذ مناسب ترین تکنولوژی آموزشی

6 -  اطلاع رسانی مناسب و بموقع

7 -  توجه و درک صحیح از فرهنگ جامعه  ،  شیوه زندگی و مهارتهای زندگی

8 -  نظارت  ،  پایش و ارزشیابی برنامه های آموزشی

http://www.rs272.com/

WEST AZERBAIJAN  - URMIA -- Dr.RAHMAT SOKHANI

مقایسه تبلیغات وآموزش دربهداشت                       

نوشته : دکتر علی افشانی کارشناس آموزش بهداشت و روابط عمومی از دانشگاه علوم پزشکی اورمیه            

آموزش بهداشت ، تبلیغات بهداشتی نیست وکاری فرا تراز تبلیغات یا دادن آگاهی به تنهایی است .

آموزش یعنی ایجاد یا تسهیل آموختن و تبلیغ یعنی انتشار یک نظریه سامان یافته ویژه .

تبلیغات

آموزش

1 -  آگاهی به مغز افراد فرو می شود . 2 -  با شعار های از پیش ساخته از تفکر جلوگیری می شو  )  با  هدف  اقدامهای  آنی  Reflecxive3 -  رفتار  واکنشی ) بوجود مى آورد . 4 -  از هیجانات پیروی می کند . 5 -  بطور الگویی ، بینش و رفتار های معین را بوجود می آورد. 6 -  آگاهی بصورت انفعالی به مردم داده می شود 7 -  فرآیند تبلیغ  ،  دادن آگاهی را در نظر می گیرد و طرحی برای تغییر بینش و رفتار ندارد .

1 -  دانش و مهارت بطور فعال بدست می آید . 2 -  مردم را به تفکر در باره خود وا می دارد   ) بوجود می آورد و به مردمReflective3 -  رفتار انعکاسی ) می آموزد که پیش  از هر عملی به داوری پردازند . 4 -  از منطق پیروی می کند .      5 -  فردیت ،  شخصیت ، و صراحت عقیده بوجود می آورد  6 -  آگاهی از طریق اتکای بخود بدست می آید . 7 -  فرآیند آموزش ، رفتار را در نظر می گیرد و هدف آن ایجاد بینش ها ، عادات و مهارت های خوب است .

http://www.rs272.com/

WEST AZERBAIJAN  - URMIA -- Dr.RAHMAT SOKHANI