تا ریخچه آموزش جهانی بهداشت

نوشته : دکتر علی افشانی از دانشگاه علوم پزشکی  ارومیه

 http://www.rs272.com/

در دوران ا ولیه زندگی بشر همه چیز به طبیعت واگذار شده بود و آگاهی انسانهای اولیه در مورد بروز بیماری و غلبه برآن بسیارناچیز بود .  با گذشت زمان  و  پیدایش علم  طب در یونان و مصر و سایر جوامع ، بیشتر به درمان بیماریها  اهمیت  داده می شد تا به علل و روشهای پیشگیری از بیماری .

پزشکان در طی صدها سال داروهایی را برای صدمات و بیماریها تجویز می کردند و در پاره ای از اوقات درمانهایی که در اختیار داشتند بجای مفید بودن صدمات بیشتری وارد می کردند . اگر شما یک پزشک درسال 1850 میلادی در شهر لندن بودید تنها چیزهای  موثر  که در فهرست دارویی  خود می توانستید داشته  باشید عبارت بودند از  :  تریاک  ( جهت درمان اسهال )  ریواس( جهت درمان یبوست ) و کلر دین کولیس براون که متشکل بود از مورفین ، اتر ، حشیش و شهد که اثر تسلی بخش داشت .

در دوران ملکه  ویکتوریا  شهرهای  بزرگ و جدیدی که  در نتیجه  انقلاب صنعتی  بو جود آمده بودند بطور  ادواری  توسط همه گیری بیماریهای عفونی ویران می شدند مثلا در سال 1854 در یکی از حومه های شهر لندن بیماری وبا در مدت 10 روز جان 500 نفر را گرفت و این چیز غیر معمولی نبود . چیزی که غیر معمول بود این بود که پزشکی بنام جان اسنو  از معاینه و درمان بیماران پا را فرا تر گذاشته و با یک دیدگاه بهداشت عمومی به شیوع بیماری نظر افکند . وی نظری به نقشه بروز بیماری وبا انداخت و   متوجه شد که تراکمی  از موارد ابتلا به بیماری در طول خیابان براود مشاهده می شود . نقطه اشتراک مبتلایان ، استفاده از آب تلمبه خانه  خیابان  براود  بود و  وی  فرض را  بر  این گذاشت که بیماری  وبا  یک بیماری منتقله از آب است بنابراین دکتر اسنو دستگیره  تلمبه را کند و بدین ترتیب  اسطوره ای بنام جنبش بهداشت همگانی را  بنیانگذاری کرد و پزشکان و دانشمندان  علم طب در یافتند که علاوه بر درمان بیماری باید علل و راههای پیشگیری را نیز شناخت و این راهها را به مردم آموزش داد بنابراین آموزش بهداشت ریشه قدیمی در علم طب دارد .

در بعد جهانی و بین المللی اولین تشکیلات رسمی آموزش بهداشت در اواخر قرن 18 میلادی در آمریکا و دومین تشکیلات آن درسال 1907 در انگلستان و سومین تشکیلات رسمی ، یکسال پس از تشکیل سازمان جهانی بهداشت درسال 1949 و تحت عنوان واحد آموزش بهداشت در آن سازمان ایجاد گردید .

آموزش بهداشت در ایران از سال 1330 در وزارت بهداری وقت آغاز به کار کرد . در ابتدا فعالیت های آموزش بهداشت متوجه مسایل ریشه کنی  مالاریا گردید به تدریج فعالیتهایی نظیر بهسازی محیط ، تالیف مواددرسی ومطالب خواندنی و تهیه پوستر و بولتن را بر عهده گرفت  از سال 1340 به بعد واحد آموزش بهداشت وزارت بهداری  تجهیز شد و به حالت فعال تری درآمد   از سال 1351 دفتر آموزش بهداشت عهده دار انجام رسالتهای مربوط به آموزش بهداشت در کشور شد.

http://www.rs272.com/